Αποστολή διάσωσης για τον έναν και μοναδικό νεαρό Ασπροπάρη στο Lomovete

11.09.2015

• ΑΡΧΙΚΗ
• Νεα
• Αποστολή διάσωσης για τον έναν και μοναδικό νεαρό Ασπροπάρη στο Lomovete

Στις 8 Σεπτέμβρη, προγραμματίστηκε κοινή εξόρμηση της BSPB, του Εθνικού Πάρκου «Rusenski Lom», της Σπηλαιολογικής οργάνωσης «Helictit» και της Περιφερειακής Επιθεώρησης για το Περιβάλλον και το Νερό «Ruse» για να σωθεί ο ένας και μοναδικός νεαρός Ασπροπάρης στο Rusenski Lom. Το πουλί, με το εμβληματικό όνομα Zhoro Manev, μεταφέρθηκε την ίδια μέρα στο Κέντρο Περίθαλψης και Αναπαραγωγής Άγριας Ζωής - Green Balkans.

Αλλά ποιος είναι ο Zhoro Manev; Πρόκειται για μια μεγάλη ιστορία… Ο Stoyan Nikolov – Συντονιστής του Προγράμματος LIFE+ «Η Επιστροφή του Ασπροπάρη» μας εξηγεί:
«Μόλις πριν 30 χρόνια, το Εθνικό Πάρκο Lomovete ήταν διάσημο ως ένα από τα καλύτερα μέρη για τον Ασπροπάρη στη Βουλγαρία, με πάνω από 10 φωλεάζοντα ζευγάρια. Το 2011, όταν ξεκίνησε το πρόγραμμα LIFE+ «Η Επιστροφή του Ασπροπάρη», παρέμεναν στην περιοχή μόνο 2 ζευγάρια. Το 2012, χάρη στις συντονισμένες προσπάθειες της ομάδας του προγράμματος, των τοπικών συνεργατών και της διοίκησης του πάρκου, δόθηκε συμπληρωματική τροφή και προστασία στα δύο ζευγάρια και αναπαράχθηκαν με επιτυχία. Δυστυχώς, ένα από τα αρσενικά πουλιά εξαφανίστηκε κατά τη διάρκεια της επώασης. Το θηλυκό ταϊζόταν περιστασιακά, αλλά κατά την διάρκεια μίας από τις απουσίες της, τα αβγά καταστράφηκαν από κορακοειδή και η φωλιά εγκαταλείφθηκε (κατά την περίοδο της επώασης οι γονείς κάνουν βάρδιες στα αβγά και τρέφονται ξεχωριστά, ειδάλλως το αρσενικό φέρνει φαγητό στη φωλιά). Το 2013 μόνο ένα ζευγάρι επέστρεψε στο Lomovete, αλλά σύντομα θα είχε την ίδια μοίρα: το αρσενικό έφυγε κατά τη διάρκεια της επώασης και το θηλυκό εγκατέλειψε τη φωλιά. Η επανάληψη αυτών των ατυχών γεγονότων οδήγησε σε ενδελεχή έρευνα η οποία κατέληξε στη δηλητηρίαση από παρασιτοκτόνα (δείτε την πλήρη αναφορά ΕΔΩ). Δεν έχουμε αδιάσειστα στοιχεία, αλλά και στις δύο περιπτώσεις τα αρσενικά κατά πάσα πιθανότητα πέθαναν, αφού τα αρσενικά είναι ιδιαίτερα προσκολλημένα στη φωλιά και την επικράτειά τους και δεν θα την εγκατέλειπαν ενόσω το θηλυκό επωάζει.

Το 2014 ένα μοναχικό θηλυκό πουλί έκανε κύκλους πάνω από το Εθνικό Πάρκο αλλά δεν μπορούσε να βρει αρσενικό για να κάνει φωλιά. Φέτος (2015), όταν όλα τα σημάδια έδειχναν ότι χάσαμε τους Ασπροπάρηδες από το Lomovete, δεν χάσαμε την ελπίδα. Μαζί με τη διοίκηση του Εθνικού Πάρκου «Rusenski Lom» και τους τοπικούς συνεργάτες, ξεκινήσαμε να φέρνουμε μεγάλες ποσότητες κρέατος σε δύο από τις τρεις διαθέσιμες ταΐστρες εντός του πάρκου. Αμέσως είχαμε αποτέλεσμα. Το θηλυκό της περασμένης χρονιά επέστρεψε και μαζί του ήρθε ένα νεαρό αρσενικό, που είχε δακτυλιωθεί στην ίδια περιοχή το 2010. Ζευγάρωσαν με επιτυχία, αν και λίγο αργότερα από το συνηθισμένο. Αυτό κατέστη δυνατό μόνο χάρη στη φροντίδα του Krasimir Manev (συγγραφέα από το Ruse με μεγάλη αγάπη για τη φύση ο οποίος παρακολουθούσε, φυλούσε και τάιζε τους «φίλους» του, όπως τους αποκαλεί) και του Georgi Georgiev από τη διοίκηση του Εθνικού Πάρκου «Lomovete» (ο οποίος συντόνιζε τις τοπικές δράσεις και παρείχε θρεπτικά και ποικίλα μενού στις «ταΐστρες». Όλα πήγαιναν καλά μέχρι τη στιγμή που το νεαρό πουλί έπρεπε να αφήσει τη φωλιά και να ξεκινήσει το πρώτο του ταξίδι για την Αφρική. Οι γονείς παρότρυναν το ξεπεταρούδι τους να κάνει την πρώτη του πτήση, αλλά δυστυχώς ήταν πολύ μικρό για να τα καταφέρει. Στο τέλος, το ένστικτο της μετανάστευσης των γονέων ήταν πολύ ισχυρό και στα τέλη Αυγούστου άφησαν το καλοκαιρινό τους σπίτι και εγκατέλειψαν το νεαρό. Περιμέναμε μια εβδομάδα μήπως και επιστρέψουν οι γονείς και συνεχίσουν το τάισμα του νεαρού, αλλά δυστυχώς δεν ήρθαν. Χωρίς φαγητό ή νερό, το νεαρό θα έβρισκε βέβαιο θάνατο.

Έτσι, στις 08.09.2015 ξεκινήσαμε για να σώσουμε τον έναν και μοναδικό νεαρό Ασπροπάρη του Rusenski Lom. Αναχωρήσαμε από τη Σόφια πριν ανατείλει ο ήλιος και φτάσαμε στο Lomovete γύρω στο μεσημέρι. Εκεί μας περίμεναν αντιπρόσωποι από τη Διοίκηση του ΕΠ Rusenski Lom, την Περιφερειακή Επιθεώρηση Περιβάλλοντος και Νερού του Ruse, τον ανταποκριτή από την Εθνική Ραδιοφωνία Βουλγαρίας Asya Vasileva και, φυσικά, τον τοπικό συνεργάτη μας Krasi Manev, που γνώριζε τη φωλιά σαν την παλάμη του. Κινηθήκαμε γρήγορα προς τη φωλιά με τη βοήθεια του βετεράνου Lada Νiva του πάρκου και των σπηλαιολόγων από την οργάνωση «Helictit». Οι Kostadin Stoichkov και Georgi Kolev έκαναν κατάβαση στη φωλιά και μάζεψαν τον νεαρό γύπα. Το πουλί έμοιαζε υγιές αλλά ήταν πολύ αδύνατο (ούτε 1,3 κιλά ενώ οι νεαροί γύπες αυτής της ηλικίας ζυγίζουν γύρω στα 1,7 – 1,9 κιλά). Στην αρχή προσπάθησε να υπερασπιστεί τον εαυτό του με το ράμφος του, αλλά αφού του δώσαμε λίγο νερό συνειδητοποίησε ότι δεν ήμασταν «τόσο κακοί» και ξεκίνησε να «ζητιανεύει» για φαγητό. Δώσαμε στο πουλί το εμβληματικό όνομα «Zhoro Manev» από τους τρεις ανθρώπους που το φρόντιζαν από τη στιγμή που εκκολάφθηκε ( Krasimir Manev and Georgi Georgiev ) και που το πήραν από τη φωλιά ( Georgi Kolev ).

Χωρίς πολλή φασαρία, ξεκινήσαμε για το Κέντρο Περίθαλψης και Αναπαραγωγής Άγριας Ζωής Green Balkans στη Stara Zagora, όπου το πουλί θα μπορούσε να βρει ιατρική περίθαλψη. Σε όλη τη διαδρομή, ο νεοσσός δεν σταμάτησε να ζητιανεύει για φαγητό και δεν μπορούσαμε να αντισταθούμε. Βρήκαμε μια αλεπού που την είχε σκοτώσει αμάξι και δώσαμε στον Zhoro λίγα εντόσθια τα οποία κατάπιε με λαιμαργία.

Στο Κέντρο Περίθαλψης έγινε πλήρης έλεγχος, ενυδάτωση και θεραπεία για τα παράσιτα. Ο Zhoro ήταν πολύ ζωηρός -αν σκεφτούμε τη δύσκολη μέρα που είχε- στεκόταν στα πόδια του, έφτιαχνε το πτέρωμά του (άλλα πουλιά σε παρόμοιες συνθήκες θα ήταν ξαπλωμένα και συχνά με γερμένο κεφάλι). Ο Zhoro Manev θα παραμείνει στο Κέντρο μέχρι να ανακάμψει πλήρως. Δεν μπορούμε να τον απελευθερώσουμε και πάλι στη φύση, καθώς έχασε τη μετανάστευση και χωρίς τα μαθήματα των γονιών του θα ήταν καταδικασμένος. Θα χρησιμοποιηθεί όμως σε μελλοντικά προγράμματα αναπαραγωγής του Κέντρου.

Αυτή είναι η ιστορία του Zhoro Manev, ή απλά η αρχή της – η ιστορία του ενός και μοναδικού Ασπροπάρη του Lomovete το 2015. Θα υπάρχουν περισσότεροι στο μέλλον; Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι θα υπάρχουν ακόμα γύπες όσο υπάρχουν άνθρωποι που ανυπομονούν να τους δουν…

Η φύλαξη του Ασπροπάρη που διασώθηκε υλοποιήθηκε χάρη στη δωρεά της Marieta Koleva. Ως ανταμοιβή για τη γενναιοδωρία της, μπορούσε να δώσει ό,τι όνομα επιθυμούσε στο πουλί αυτό, αλλά συμφώνησε αμέσως με την πρόταση της BSPB να πάρει ο Ασπροπάρης το όνομα των διασωστών του.

Πίσω